مهمترین مزیت برش با لیزر نسبت به روشهای دیگر دقت، سرعت، هزینه کمتر و کیفیت بالای سطح این نوع برش است. در این روش می توان فلزات گوناگون در ضخامت های مختلف را با دقتی در حد دهم میلی متر یا حتی در مواردی صدم میلی متر  برش داد. بنابراین در مواقعی که تلرانس ابعادی سخت گیرانه است، این روش تنها انتخاب ممکن است.برش کانتورهای بسیار پیچیده و تیز و قابلیت ایجاد سوراخهای بسیار ریز در ورق های ضخیم با کمترین تغییر در قطر سوراخ از مزایای منحصر به فرد برش لیزر می باشد.

   صافی سطح و عدم اکسید شدن سطح برش و عدم تولید پلیسه سبب شده که نیاز به فرآیند ماشینکاری ثانویه نباشد که صرفه جویی در هزینه و زمان را به همراه دارد.شکل زیر کیفیت و صافی سطح برش روش های برش پلاسما با اکسیژن(شکل چپ)، برش پلاسما با نیتروژن (شکل وسط) و برش لیزر (شکل راست) را نشان می دهد. شکل پایین کمینه قطر سوراخ و تغییرات قطر در ضخامت برش بین روش های برش پلاسما با اکسیژن(شکل چپ)، برش پلاسما با نیتروژن (شکل وسط) و برش لیزر (شکل راست) را نشان می دهد. همانطور که مشخص است کیفیت سطح؛ کمترین قطر سوراخ و کمترین زاویه کونیک مربوط به برش لیزر است.

نکاتی که در برش فلزات حائز اهمیت هستند عبارتند از:

زاویه کونیک (Bevel Angle) : به معنای تغییر قطر سوراخ در ضخامت برش
تولید پلیسه: هر چه پلیسه تولید شده بعد از برش کمتر باشد نیاز به فرآیند ماشینکاری ثانویه کمتر می شود.

کرف (Kerf) : کوچکترین شعاع قابل برش که وابسته به ضخامت ورق می باشد و بهتر است در طراحی لحاظ گردد. (به عنوان مثال گوشه های بسیار تیز باید r ای حداقل معادل با کرف داشته باشد) بدیهی است که هر چه کرف دستگاه کمتر باشد قابلیت برش کانتورهای پیچیده تر و دنده های ریز ضخیم، بیشتر می شود.

سرعت برش: بستگی زیادی به قابلیت های دستگاه و توان اشعه لیزر دارد. هرچه توان دستگاه بالاتر امکان سرعت برش بالاتر را فراهم می آورد.

صافی سطح: یکی از مهمترین پارامترها در برش صافی سطح و عدم اکسید شدن می باشد که با تلفیق تکنولوژی های مختلف و تنظیم صحیح و با دقت پارامترهای کنترلی همچون نوع گاز، فشار گاز، سرعت برش و تنظیم توان اشعه لیزر ایجاد می شود.
لیزیران سعی در رعایت کلیه پارامترهای کیفی نامبرده دارد.